قاسم کشاورز گرامی؛ محمد رضا فلسفی نژاد؛ جلیل یونسی؛ علی دلاور؛ زهرا رضایی قهرودی
چکیده
زمان پاسخ که گاهی به صورت آزمونهای با محدودیت زمانی، گاهی به شکل ضمنی مانند آزمون سرعتی و گاهی به عنوان متغیر اصلی اندازه‌گیری می‌شود، همواره در سنجش توانایی مورد توجه بوده است. بنابراین، این مطالعه به دنبال بررسی کاربرد مدل زمان-پاسخ در سنجش توانایی شناختی استدلال کمّی کودکان است. برای دستیابی به این هدف نمونه‌ای شامل 502 کودک ...
بیشتر
زمان پاسخ که گاهی به صورت آزمونهای با محدودیت زمانی، گاهی به شکل ضمنی مانند آزمون سرعتی و گاهی به عنوان متغیر اصلی اندازه‌گیری می‌شود، همواره در سنجش توانایی مورد توجه بوده است. بنابراین، این مطالعه به دنبال بررسی کاربرد مدل زمان-پاسخ در سنجش توانایی شناختی استدلال کمّی کودکان است. برای دستیابی به این هدف نمونه‌ای شامل 502 کودک از مناطق مختلف شهر تهران به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و با آزمون استدلال کمّی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از مدل سلسله مراتبی زمان-پاسخ تحلیل شد. همچنین، پارامترهای سوال و توانایی فرد نیز برآورد و تفسیر شدند. نتایج مدل‌بندی نشان داد، علاوه بر پارامترهای درستی پاسخ پارامترهای زمان-پاسخ شامل ضریب تمیز، ضریب دشواری و گاما نیز در مدل برآورد می شود. در این مقاله، پارامترهای برآورد شده مدل زمان-پاسخ با مدل سوال-پاسخ دو پارامتری مقایسه شد تا شباهت‌ها و تفاوت‌های اصلی آنها شناسایی شود. یافته‌ها نشان داد که تفاوت‌هایی در ضرایب تمییز و توانایی افراد وجود دارد که نشان دهندۀ قدرت مدل زمان-پاسخ است. شایان ذکر است که کمترین تفاوتها در ضریب دشواری مشاهده شد. در نهایت براساس تعداد پارامتر ها، افزایش پراکندگی نمرات توانایی و حمایت پیشینه پژوهش، مطالعه و کاربرد مدل های زمان-پاسخ در سنجش توانایی‌های شناختی کودکان پیشنهاد شد.
